Kop of mok?

De smaak van koffie. Een nieuwe opdracht een nieuwe omgeving, Yes, mooi om een bijdrage te mogen leveren. Dan de eerst vraag. Koffie? Met daarna… drink je er iets in. Zwart, zonder suiker is steevast mijn antwoord. We hebben ook cappuccino? Nee, de pure koffie is wat ik drink en het liefst ook nog uit een mok….

De kop en de mok

Er was eens een kop, die had niets anders aan zijn hoofd dan koploper te willen zijn. Probeert zich telkens te positioneren, zodat bij het verlaten van de vaatwasser, de kop weer vooraan komt te staan in de kast. Op die eerste rij, liefst bovenaan. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Ze zijn namelijk met velen. Groots ingekocht met logo erop, op een schoteltje, met melk, suiker, een koekje en lepeltje op de rand van het schoteltje toegevoegd. Precies zoals iedereen het doet, volgens de regeltjes. Verspreid in de organisatie om een eerste indruk te maken bij de relaties, die we op kantoor ontvangen en te verleiden. Meer naar buiten gericht. De kop is bereid om te doen wat er gevraagd wordt, gaat voor dat ultieme doel, kosten wat het kost, ambitieus en bereid om er alles aan te doen.

Dan de mok, vaak direct gelinkt aan een eigenaar met een eigen identiteit. De eigenwijze medewerker die deze ‘stiekem’ heeft meegenomen naar kantoor. De mok, een ‘vreemde eend’ tussen de koppen. De mok laat zich niet stapelen en beweegt vanuit een eigen identiteit. De mok onderscheidt zich van de rest, maar voelt zich wel verbonden met de essentie. Vaak in beperkt gezelschap met andere mokken, soms in gebruik, soms vergeten in een hoek, achtergelaten door een eigenaar die er niet meer is. Nog steeds waardevol, met het verhaal wat deze mok draagt, vaak helaas niet meer in beeld. De mok, nauwelijks zichtbaar voor relaties van buitenaf. Soms misbruikt door andere medewerkers, wanneer de eigenaar er niet meer is. Nooit overgedragen met het verhaal wat bij de oorspronkelijke eigenaar hoort. 

• De kop of de mok geen goed of fout. Horen beiden in het keukenkastje te staan om het geheel te duiden.
• De kop of de mok, ieder zijn eigen perspectief, expertise, plek én kracht.

De kop als vertegenwoordiger van het bedrijf in het hier en nu. Vanuit structuur en de manier van werken. Vooral bezig met ambities en groei. 

De mok als vertegenwoordiger van hetgeen wat niet meer zichtbaar is in het bedrijf, maar wel invloed uitoefent in het hier en nu. Hetgeen wat niet gezegde of gezien mag worden, maar wat wel degelijk onderdeel uitmaakt van het bedrijf in het hier en nu. De verbindende factor van de oorsprong, het heden en de toekomst.

Beide gevuld met hetzelfde product, beide met dezelfde smaak in het hier en nu. En toch met een andere beleving.

Beide nodig, zowel naar binnen als naar buiten toe.  

De moraal van dit verhaal?

Samen optrekken zorgt al direct voor hernieuwde energie en ruimte om naar elkaar toe te bewegen. Ga in jouw bedrijf voor zingevend leiderschap.

Neem eens een kijkje in eigen keuken en ontdek de verhouding tussen de koppen en de mokken ;). Zet de koppen en de mokken op tafel en begin een dialoog. 

Ik kijk graag met je mee om vanuit de essentie, de ambitie met de juiste intentie tot zingeving te komen. Zingeving in de zin van .. heeft het zin en geeft het zin. Zo bouw je aan een waanzinnig en waardvol bedrijf, wat in de veranderende omgeving waarde blijft toevoegen en bestaansrecht verdient.